पाउसपान्हा

घनन घनन घन
आला ओलाव्याचा सण
पुन्हा मोहरली धरा
तिचा येणार साजण

थेंब थेंब रानभर
थेंब थेंब अंगभर
अंग अंग ओलावलं
सरे विरहाच ज्वर

उठे आवेग तुफान
सुटे मिलनाचा गंध
कुठे रानात पानात
तुटे काचोळीचा बंध

तिच्या कण कण वाहे
त्याचा थेंब थेंब थेंब
तिच्या मायेच्या कुशीत
त्याचा रुजलेला कोंब

तिच्या माउलल्या कटी
उद्या दिसेल गं कान्हा
ती देईल त्याचे ओठी
त्याने दिलेला गं पान्हा.

-सत्यजित.

झुंजुमुंजू

रात्र ओलावलि अन चंद्र ओलेता रहिला
सुकवताना केशसंभार मी पहाटेला पाहिला

विखुरल्या चांदण्या तिने सोनकोवळ्या उन्हात
ओल्या कुंतलातुन ओघळता पाहिला उल्काप्रपात

हळुवार गुंफले केस तिने रात्र विझवुन टाकली
ओल्या पदराआड तिच्या पहाट दवांची झाकली

ती मालवणारी रात्र होती की उमलणारी उषा?
तिचीच झुंजुमुंजू राहिली व्यापुन दाही दिशा

-सत्यजित.