सतावुन जाणार्‍या आठवणी

सतावुन जाणार्‍या आठवणींना
मातू देऊ नको म्हणालास खरा
पण जाता जाता त्याच आठवणी देउन गेलास
तू काय दिलस, तू काय नेलस
ह्याचा हिशोब करताना
हसर्‍या आठवणींचेही डोळे पाणावतात
त्यांचे डोळे पुसण्याचे सामर्थ्य नाही रे माझ्यात
माझ्यातला तू मात्र माझे डोळे पुसत रहातोस
आणि मग पुन्हा डोळे पाणावतात
कदाचित तू पुसत रहावस म्हणुन
तू काय, तुझ्या आठवणी काय
तितकच प्रेम करतात माझ्यावर
आणि तरीही तुझे शब्द आठवत रहातात
'सतावुन जाणार्‍या आठवणीना मातु देऊ नकोस'

-सत्यजित.

किरकिर... कुरकुर... (बाल कविता)

एकदा सगळ्या कीड्यांची रानात भरली सभा
गवतामध्ये पाना मागे धरुन बसले दबा

आला तिकडुन भुंगा त्यानी केला खुप दंगा
चाविन कडकडुन म्हणाला जर घ्याल कुणी पंगा

तिकडुन आली मुंगी हलवत तिची ढुंगी
मुंगळा म्हणाला नाच तिला मी वाजवितो पुंगी

इतक्यात उड्या मारत कोठुन आला नाकतोडा
अंधाराला घाबरलेला वाटत होता थोडा

अंधारात काजवा मात्र मिरवत होता ऐट
लुकलुक हींडत होता ठेउन चड्डीत लाईट

रातकीडा म्हणाला.. मित्रांनो! चला देउया का नारे ?
किरकिर किरकिर कुरकुर कुरकुर ओरडुया रे सारे !

किरकिर किरकिर कुरकुर कुरकुर ओरडुया रे सारे..

किरकिर किरकिर... कुरकुर कुरकुर...
किरकिर किरकिर... कुरकुर कुरकुर...

काट्यानां लाउन जेल शाईन मारतय सुरवंट
झूरळ जाउन कोपर्‍यात खात बसलय सुंठ

गोगलगाय म्हणाली, मित्रांनो मी येउन करणार काय?
तुम्हा सगळ्यांना सहा पाय पण मला एक पण नाय

तुम्ही सगळे जाल पळुन नी कोणी जाईला उडुन
मला सोडुन जात म्हणाल तू बस तुझ्या शंखात दडुन

फुलांचा लागलाय सेल फुलपाखारांना नाही मुळीच वेळ
आणि माशी, मच्छर खाता बसलेत रस्त्यावरची उघडी भेळ

बाकी सगळे किडे इकडुन तिकडुन पळतायत
किटकनाशके मारुन मारुन... ही माणस त्यांना छळतायत... वात आणला आहे ह्या माणसांनी....

निषेद नोंदवा जाहीर सभा... किरकीर.. कुरकूर....


-सत्यजित.

दे मला माझी आई...

अगदी परवा बॅंगलोरच्या टाईमस मध्ये बातमी वाचली."आता ह्यांच कोण?" एका दांपत्याचा अपघाती मृत्यू, सिग्नल वर दुचाकीवर उभे असता मागुन आलेल्या अर्थमुव्हर धडक दिली दोघे जागिच मरण पावले. त्यांना दोन लहान मुलं, एक ३ आणि दुसरा ५ वर्षाचा असवा कदाचीत. रोज कामासाठी बाहेर पडलेले आईबाबा घरी परत आलेच नाहीत. बिचा-या बाळाना हे पण माहीत नव्हत की काय झालं आहे. म्हणे घरी जमलेल्या गर्दीत आईला शोधत होती, आईला हाका मारत होती. ते चित्र डोळ्या समोरुन काही केल्या जात नाही. हे अस का होत? हा विचारच माझ्या सहन करण्या पलिकडचा आहे, देव(?) किंवा दैव अस का करत?

काही नको मज देवबप्पा
मी काही मागणार नाही
शहाण्या सारखा वागेन मी
मज देशिल का रे आई?
नसते आता अंगाई
न केसातुन फिरणारा हात
पाठीवरती थोपटणारा
तिचा निरंतर हात
मज अंधाराची भीती वाटते
वाटते भीती एकांताची
मिणमिणणार्‍या प्रकाशातल्या
मोठाल्या सावल्यांची
येता संकट कोणतेही
आईला बिलगत होतो
तिचा हातातुन सुटता हात
मी कीती बर दचकत होतो
आई आई हाक मारता
मजला उचलून घेई आई
तू जाना तुझ्या आईकडे
दे मला माझी आई...

-सत्यजित

Love At First Sight....!!!

तुला पाहताच वाटलं मला
तुला पुर्वी आहे पाहिलं
आवरलेल मन माझं
बांध फोडून वाहिलं
कोण होतीस तू? आणि
कधी होती भेटलीस?
direct छातीत शिरत
ह्रुदयालाच जाउन खेटलीस
किती घट्ट आवळलस
तू माझ्या ह्रुदयाला
नसानसा धवलं रक्त नी
श्वास लागले फुलायला
कान झाले गरम आणि
घशाला पडली कोरड
"माझं तुझ्यावर प्रेम आहे"
अशी आतल्या आत ओरड
होता नजरा-नजर आपली
कित्ती सुंदर लाजली
घंटी म्हणतात ना तीच..
माझी होती वाजली
"मी प्रेमात पडणार नाही"
म्हणा-याची अशी जिरते ऐट
प्रेमात पडण्या आधीच होतं
Love At First Sight....!!!

-सत्यजित.

माझ्या चिऊच बाळं....(बालकविता)

चिऊताई चिऊताई गातेस का गं गाणे
एक उडी, दोन उडी, टिपत जाते दाणे

चिऊ चिऊ खिडकीतून टकामका पाही
हळुच येशी घरात पहता कुणी नाही
मला पाहता तुझी कशी धांदल उडते
इकडे उडत, तिकडे उडत, बाहेर पळते

कुठुन आणलस गवत? नी कुठुन आणलास चारा?
अरे देवा! कपाटावर मांडलास किती हा पसारा
अस करु नको बाई, तुला आई गं रागवेल
सांगतो तिला तुझ्यासाठी बेड ती मागवेल

ह..म.. इवल्या इवल्या बाळाला मऊ बेड हवा
कपाटवर झोपेल खात फॅनची मस्त हवा
मऊ मऊ पिसांवर लोळत बसत छान
मला बोलवत असत काढुन बाहेर मान

दाणे हवे तुला? का हव तुला पाणी?
आता घेउन खाउ, आई येईल, गं राणी
चिऊ चिऊ करत बाळ कीत्ती कीत्ती रडे
चिऊ चिऊ बाळाला हवे होते कीडे

चिऊ चिऊ करत बाळ केवढं मोठ्ठ झालं
चिऊ चिऊ करत बाळ आभाळात उडालं
चिऊ चिऊ बाळ गातं, चिऊ चिऊ गाणे
एक उडी, दोन उडी, टिपत जातं दाणे

एक उडी, दोन उडी, टिपत जातं दाणे.... सत्यजित.

लडकी पटाने मे साला कितनी है धतींग - भाई इस बॅक..

एक नाय दोन नाय राडे केले तीन
लडकी पटाने मे साला कितनी है धतींग

अण्णाकी पोरगी क्या माल है ढासू
तू है मेरी सपना और में तेरा वासू
ईडली डोसा खाके... साला मर गया वासू
पिच्चर देखे के रोई उसकी आंखों में आसू
अण्णा को समजा कीया उसने बडा सीन
लडकी पटाने मे साला कितनी है धतींग...

मासुम लगती थी उसका नाम था सखू
बाप उसका गुंडा साली खानदानी डाकू
सोचा केले बाहो में उसको थोडसा चखू
हात लगाया उसको साली निकाली चाकू
पुंगी करके मेरी .... उसने बजाई बीन
लडकी पटाने मे साला कितनी है धतींग...

बाहाद्दुरकी बेहेन मुझे लगती है अच्छी
जागती या सोती है मालुम नई सच्ची
भात साला कच्चा नी भाजी पन कच्ची
छिपकली खिलाई मुझको बोलके मच्छी
लगताथा नेपाली, साला ये तो निकला चिन
लडकी पटाने मे साला कितनी है धतींग...

नाव तिच रेखा पण दिसते माधुरी
लग्न झालं तिच नी राहीली स्वप्न अधुरी
मामा म्हणती मला... तिची पोरं अन पोरी
भाई उसका अब में, और वो बेहेन है मेरी
एक नाय दोन नाय भाचे-भाची तिन
लडकी पटाने मे साला कितनी है धतींग...

एक नाय दोन नाय राडे केले तीन
लडकी पटाने मे साला कितनी है धतींग

-सत्यजित.