पाउसमयी...

धुक्यांच्या दुपारी
डोंगराच्या माथी
पाउस जाहली ती
देत हात हाती

मी चिंब चिंब ओला
पाउसही भिजलेला
चेतऊनी शहारा
मीठीत निजलेला

श्वासात मंद होता
मृद्गंध वेडावणारा
आवेग तुफान होता
नसांत रोरावणारा

विरघळून गेले माझे
तन मातीचे होते
खळखळत्या गिरीघारा
ओघळ प्रीतिचे होते

हळुवार उतरली सांज
इंद्रधनू नभात
पाउस मृण्मयी झाला
करीत प्रीतिची बरसात.

-सत्यजित.

कृत्रीम पाउस

तू आल्यावर पाहू म्हणून, छप्पर गळकंच सोडून दिलं
काल माझं छप्पर, सारं वार्‍यावर सोडून, उडून गेलं

बाबा म्हणाला होता....

आभाळातून बघेल तो, खाली वाकून बघत नाही
दोन-चार कवडशांनी कुणी जळून मरत नाही

बाबा, बघ तुला आधार देत वाशांना तडा गेला
वाशांचा आधार छप्पर सोडून उडून गेला

रहाटाचा कोरडा दोर टोचला असेल ना त्याला
कितीदा तुटला दोर.. कालच कसा तरून गेला ?

आभाळ पाहणारे डोळे आता आभाळातून पाहतात
आभाळातून रडतो बाबा तिथेही अश्रू कोरडे वाहतात

कृत्रिम पाऊस तलावांवर, शेत मात्र करपून जातं
करपलेलं जाळायला, सरकार दुष्काळी पॅकेज देतं !

-सत्यजित.

गीतोपदेश

पुन्हा भिक मागून भडवे
जिंकून येतील निवडणूका
उद्या साले हेच भडवे
करतील आपल्या अडवणूका
खरंच कुणास ठाउक
ह्या देशात कधी होतील का सोडवणूका ?

कुणाला दोष द्यायचा ?
साला... नागडेपणाची फॅशन आलिये
घोटाळे, फ्रॉड, रेप हीच आजची पॅशन झालिये
अगदी असेच नाही, पापभीरूही आहेत
लांब रांगा तासनतास
गंडे, महाराज, रुद्राक्ष, मंत्र तंत्र यंत्र
करा देवाचा धावा
देवही सैतानाच्या आधीन
फक्त पुजारीपणाचा कावा

पूर आला, मदत करा
कारगील झालं, मदत करा
रस्ता केला, टोल भरा
मग आम्ही भरल्या टॅक्सची
सुरळी केलीत कि काय ?
देश विकण्या आधी
तुमच्या आया-बहिणींची मुरळी केलीत कि काय ?

पण मी तरी काय करणार ?
प्रतिज्ञा केलीये लहानपणी
सारे भारतीय माझे बांधव आहेत
हाताबाहेर गेलेले कौरव
थोट्याचा बोटांएवढे पांडव आहेत

आयला ! कृष्णा ?
तू पण बाप आहेस
एवढ्या दिवस झेपलीच नव्हती बघ तुझी गीता !

-सत्यजित.