रात्र अशी बहरुन यावी
गंध चांदण्याला सुटावा
अन ओठांतील तुझ्या मकरंद
ओठांनी लुटावा
निशब्द व्हावे सारे
श्वासात श्वास घुलावेत
मदहोशी त्या स्पर्शाने
मग रोम रोम फ़ुलावेत
दाटून येता रात्र
हृदयी तुला धरावे
बेभान गारवा होताच
मिठीत तुझ्या शिरावे
ओघळतिल चांदण्या मुठीतून
मोत्यांची माळ तुटता
हा चंद्र मिठीत असावा
रंगीत पहाट फ़ुटता. . .
No comments:
Post a Comment