अर्घ्य

होतेच व्यर्थ जागणे जीवनास अर्थ दे तू
सूर्य कर मला अन प्रेमाचे  घे तू

तू स्पर्षले तमास आज तेथे चांदणी आहे
तू चुंबले नभास आज तोच चंद्र आहे

तू रुसलिस अशी म्हणोनी निखळला एक तारा
नकोच ढाळु अश्रू होईल मोकळा आसमंत सारा