रात्रीच्या अंधारत तो
वेडा प्राजक्त बहरला
त्याच्या धुंद सुगंधाने
वाराही शहारला
करत फ़ुलांची उधळण
चांदण्यांचा पडला सडा
त्या चांदण्यात खेळायला
चंद्रही धावला वेडा
त्या खुळ्या चांदण्याला
घातले कुणी ढगांचे कुंपण
त्या नभात विरली
किरणांची मधू शिंपण
रातकिड्यांनी फ़ुंकले
कीर कीर रणशिंग
त्या नभांची जुंपली
वार्याशी झुंज
वार्याने पिंजला
नभांचा पिसारा
चंद्राने फ़ुलविला
किरणांचा पिसारा
लागताच रवीची कुणकुण
चांदण्या पळाल्या
वेचताना पारीजात
काही ओंजळीत मिळाल्या. . .
सत्यजित.
No comments:
Post a Comment